Zarządzanie profilaktyką
Zarządzanie profilaktyką to przede wszystkim:
- planowanie działań profilaktycznych na poziomie gminy (planowanie współpracy międzyresortowej oraz szczegółowe planowanie działań dla każdej placówki/instytucji)
- metody motywowania wykonawców i realizatorów działań profilaktycznych w gminie do systemowej pracy i łączenia swoich obowiązków z działaniami profilaktycznymi (np. nauczyciele w szkołach czy pracownicy socjalni w OPSach)
- systematyczne prowadzenie diagnozy środowiskowej, szczególnie pod kątem rozpoznawania potencjałów społeczności, rozumienie znaczenia partycypacji społecznej w profilaktyce lokalnej
- realizacja działań profilaktycznych i równoległa ich kontrola na poziomie gminy (monitoring i ewaluacja)
- wdrażanie modyfikacji i poprawek do systemu po zakończeniu planowanych działań, konsultacje społeczne, diagnoza środowiska lokalnego i podejmowanie decyzji wspólnie z zespołem doradczym.
Wysoki poziom zarządzania profilaktyką przyczynia się do systemowego wprowadzania postulatów profilaktyki zintegrowanej. Systemowość oznacza przyjęcie przez wszystkie podmioty współpracujące na polu profilaktyki jednego paradygmatu i jednej drogi myślenia o profilaktyce.
Jednomyślność w zarządzaniu profilaktyką determinuje wdrażanie programów i projektów opartych na podobnych założeniach teoretycznych i podobnej filozofii człowieka. Nie ma możliwości wprowadzania skutecznej profilaktyki w danej społeczności lokalnej, która jest oparta na wielu różnych, wykluczających się podejściach teoretycznych!
Dobre zarządzanie profilaktyką skierowane do dzieci, młodzieży i przede wszystkim dorosłych (rodziców, nauczycieli) wpływa na podwyższenie poczucia bezpieczeństwa w społeczności lokalnej, jednocześnie dając poczucie wolności członkom społeczności.