PROFILAKTYK.ORG

Druga konferencja w cyklu "Nowe wyzwania w szkolnej profilaktyce" już za nami. Tym razem zajęliśmy się trzema problemami: ryzykownymi zachowaniami związanymi z rozwojem psychoseksualnym, aktywnością dzieci i młodzieży w internecie oraz grami hazardowymi.

Po oficjalnym otwarciu obrad przez Ojca Dziekana Wydziału Pedagogicznego Akademii Ignatianum, rozpoczęliśmy pierwszą część panelową, która dotyczyła pierwszego tematu. Najpierw wysłuchaliśmy krótkiego, acz mocnego w przekazie wywiadu, którego udzielił specjalnie dla uczestników konferencji  ks. dr Marek Dziewiecki. Była mowa o potrzebie integracji działań profilaktycznych w szkole, ale też o różnej maści deprawatorach dziecięcej wrażliwości, wchodzących do szkół, mogłoby się wydawać "tylnymi drzwiami". Niestety często wchodzą oni głównym wejściem, ze względu ma nikłą świadomość zapraszających władz szkolnych.

Następnie wystąpił gość z Warszawy, dr Szymon Grzelak, znany jako twórca nie tylko popularnego programu "Archipelag Skarbów", ale również modelu profilaktyki zintegrowanej, w odróżnieniu od profilaktyki integralnej ks. Dziewieckiego. Podczas 40-minutowego wykładu mogliśmy zapoznać się z najnowszymi ogólnopolskimi badaniami opracowywanymi dla ORE, które jasno pokazują dlaczego integracja działań w profilaktyce się opłaca oraz w jakim zakresie 5 najmocniejszych czynników ochronnych buduje odporność młodzieży na zachowania ryzykowne. Przekonaliśmy się, że zaraz po rodzicach (albo całkiem obok:) chronią babcie i dziadkowie, a młodzież wcale nie jest taka zła jak chciałyby media. Zapoznaliśmy się również z siedmioma dźwigniami profilaktyki, czyli zasadami, które wydają się mieć uniwersalny charakter w pracy zapobiegawczej  i wychowawczej. Utwierdziliśmy się też w przekonaniu, że profilaktyka jako dziedzina wiedzy musi czerpać z dorobku innych dyscyplin naukowych. 

Z drugą prelekcją wystąpiła dr Agnieszka Walendzik-Ostrowska z Wszechnicy Świętokrzyskiej. Uporządkowała w precyzyjny sposób zachowania seksualne, które dla wielu pedagogów są trudne do określenia. Owa trudność nie wiąże się tylko z warsztatem diagnostycznym, ale przede wszystkim z poczuciem i wiedzą na temat tego co jest normą, a co nią nie jest. Ważne były odniesienia do teorii seksuologii oraz psychologii rozwojowej. 

Po przerwie kawowej mogliśmy wysłuchać kolejnych trzech wystąpień, związanych z korzystaniem z internetu i gier hazardowych. Agnieszka Duda z Krakowskiego Centrum Terapii Uzależnień opisała najważniejsze zagadnienia związane z hazardem. Dowiedzieliśmy się czym jest hazard, jakie są cechy gry hazardowej, dlaczego pozornie błahe zachowania, takie jak granie "na fanty" albo "na pieniądze", lub też wysyłanie totolotka przy dziecku, może przynieść młodemu człowiekowi szkody. 

Z przedostatnim referatem wystąpiła dr Ewa Sowa-Behtane z Katedry Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji, która zajęła się problemem uzależnienia od facebooka. Uświadomiła nam czym grozi "wciąganie się" w portale społecznościowe i dlaczego  powinniśmy ograniczać, szczególnie dzieciom do 9-10 roku życia dostęp do internetu. Podobny temat poruszył mgr Roman Solecki z Uniwersytetu Pedagogicznego. Na podstawie badań omówił jaka jest aktywność młodzieży w środowisku rodzinnym, rówieśniczym i szkolnym oraz jakie występują korelacje między czynnikami związanymi z życiem w realu i wirtualu. Prelegent udzielił rodzicom ważnej wskazówki, by przynajmniej raz w tygodniu robić z dzieciom TECHNOLOGICZNY DETOKS.

Po obiedzie dobyły się trzy warsztaty: pierwszy, prowadzony przez dr Agnieszkę Walendzik-Ostrowską dotyczył zachowań seksualnych w szkole, ich diagnozowania oraz postrzegania przez środowisko pedagogiczne. W drugim, realizowanym przez Monikę Borkowską-Żebrowską, omawialiśmy współpracę szkół z Miejskim Centrum Profilaktyki Uzależnień (MCPU) oraz innymi instytucjami, natomiast w trzecim warsztacie, prowadzonym przez Tomasza Gubałę,  uczestnicy mogli dowiedzieć się jak można wykorzystywać autorską grę profilaktyczną "CUDER" w zajęciach szkolnych, diagnozie, interwencji oraz integracji klasy. Gra jest narzędziem w programie profilaktycznym o tej samej nazwie, natomiast może być z powodzeniem wykorzystana nie tylko do wzmacniania wewnętrznej harmonii ciała, umysłu, ducha, emocji i relacji, ale też do konstruktywnego spędzania czasu w rodzinie.

Po warsztatach przyszedł czas na podsumowania. Zostali najwytrwalsi uczestnicy i prelegenci, którym trudno było się rozstać. Zakończenie było bardzo symboliczne, ponieważ zobaczyliśmy najkrótszy, a zarazem najdobitniej pokazujący sens naszych działań: kamień filozoficzny :)

Serdecznie dziękuję wszystkim Uczestnikom, Prelegentom oraz Współorganizatorom, szczególnie:  Ewie Sowie-Behtane, Joannie Sztuce oraz Paniom Studentkom z Koła Resocialis:)

ps

a tu relacja na stronie MCPU:

Karolina Kmiecik-Jusięga