PROFILAKTYK.ORG

Konwencja trzeciej edycji konferencji profilaktycznej sprowadzała się głównie do wystąpień naukowych w panelu głównym i dwu panelach tematycznych. W pierwszym, prowadzonym przez dr hab. Ewę Gurbę, poruszano tematy fundamentalne, stanowiące podstawę do rozważania o udziale rodziny w działaniach profilaktycznych oraz jej znaczeniu dla wychowania i profilaktyki. Po powitaniu  gości i krótkim wprowadzeniu w problematykę obrad przez Dziekana Wydziału Pedagogicznego AIK dra Krzysztofa Biela SJ oraz pomysłodawczynię cyklu konferencji dr Karolinę Kmiecik - Jusięgę, wystąpił pierwszy prelegent, dr hab. Mariusz Jędrzejko. Wystąpienie Pana Profesora rozpoczęło się alarmującymi statystykami: 20 % polskich dzieci według najnowszych wyników badań wychowuje się poza pełną rodziną, a tylko 4,5 % polskich dzieci żyje w rodzinach wielopokoleniowych, co stanowi ogromną dysproporcję w porównaniu z pokoleniem ich rodziców i dziadków. Profesor opisał w swoim wystąpieniu aktualne tendencje w wychowaniu, które mają znaczenie dla profilaktyki społecznej. Wskazał też na statystyki rozwodów w Polsce oraz inne zjawiska, tak biologiczno-rozwojowe, np. przyspieszenie temporalne widoczne w badaniach pediatrycznych, którego egzemplifikacją jest fakt, że 13-latka wygląda na 18-latkę jaki i ekonomiczne, czyli skutki ekspansywności gospodarki rynkowej, zjawisko „kupowania” uległości dzieci przez dorosłych oraz takie zachowania ryzykowne jak hazard, pracoholizm oraz zjawisko samoorganizacji czasu wolnego dziecka przez aktywność w mediach społecznościowych, grach, przestrzeni wirtualnej całkowicie poza kontrola rodziców i w niczym nieograniczonym czasie. Zachowania atomizacyjne dziecka to zdecydowanie nowe wyzwanie dla szkolnej profilaktyki. Współcześnie też widoczna jest w wynikach badań tendencja do występowania większej ilości zachowań ryzykownych wśród młodzieży niż jeszcze 10 lat temu, a średni wiek „eksperymentatorów” to 14 lat, przy czym następuje „wyrównanie” w podejmowaniu zachowań ryzykownych przez obie płcie, bowiem wśród dziewcząt notuje się systematyczny wzrost podejmowanych zachowań ryzykownych.

Następnie wystąpił dr hab. Krzysztof Wojcieszek, który w interdyscyplinarny sposób scharakteryzował relacyjne czynniki chroniące w rodzinie. Podkreślał przede wszystkim znaczenie pozytywnej obecności rodziny w wychowaniu i profilaktyce. Należy bowiem zawsze brać pod uwagę kontekst zachowań człowieka oraz jego wielowymiarowość. Nie powinno się ponad to dosłownie rozumieć pojęć i zjawisk w profilaktyce. Jeśli dane wyniki badań wskazują na negatywny wpływ relacji rówieśniczych, nie znaczy to, iż należy tych relacji unikać. Pan Profesor pokazał też słuchaczom jak ważne jest patrzenie na zjawiska społeczne w sposób zintegrowany, z różnych perspektyw oraz ile treści profilaktycznych możemy znaleźć w pozornie z profilaktyką nie związanych publikacjach. W podobnym tonie wygłosił swój referat dr hab. Krzysztof Ostaszewski, który w szczegółowy sposób zapoznał uczestników konferencji z programem profilaktycznym „Domowi Detektywi” oraz wskazał na potrzebę zmiany myślenia o rodzicach  w szkole. Omawiając ewaluację programu nawiązał do koncepcji czynników ochronnych i czynników ryzyka w kontekście wsparcia rodziny i jej uczestnictwa w życiu młodych ludzi.

Dalej prelegenci poruszali obszar kompetencji profilaktycznych i pedagogizacji rodziców. Ks. dr Marek Dziewiecki nawiązał do osoby profilaktyka w relacji w rodziną, mówił jak winien on rozmawiać z dorosłymi oraz  w jaki sposób można rodziców motywować do pracy profilaktycznej.

(pełne sprawozdanie ukaże się w najnowszym numerze "Resocjalizacji Polskiej")